Bursa’nın İznik ilçesinde, Ziya Yılmaz’ın (33) Alman çoban köpeği ‘Poli’, anneannesi Zeliha Yılmaz’ın (81) ölümünün ardından kaybolmaya başladı. Yılmaz, birkaç gün önce yeniden kaybolan köpeğini, yıllardır kendisine bakan babaannesinin mezarında buldu.
İznik ilçesi Yeni Mahalle’de yaşayan Zeliha Yılmaz, 20 Kasım 2023’te yaşlılığa bağlı nedenlerden dolayı hayatını kaybetti. Yılmaz’ın ölümü sadece ailesini değil, torunu Ziya Yılmaz’ın 3 aylıkken satın aldığı ve ‘Poli’ adını verdiği 3,5 yaşındaki Alman çoban köpeğini de etkiledi. Poli, yıllardır bakımını üstlendiği ve yanından ayrılmadığı Zeliha Yılmaz’ın ölümüyle ortadan kaybolmaya başladı. Ancak Ziya Yılmaz bu dönemlerde de evin bahçesine düzenli olarak yemek koymaya devam etti. Yılmaz, her gün boşaltılan kaptaki mamayı mahalledeki diğer köpeklerin yediğini düşündü. Anneannesinin ölümünün 52. gününde Ziya Yılmaz, kabrini ziyaret etmek için evlerinin 500 metre ilerisindeki mezarlığa gitti. Yılmaz, kaybolduğunu sandığı köpeği Poli’yi anneannesinin mezarının üzerinde yatarken buldu.
HERKES UYURKEN EVDEN ÇIKIP MEZARLIĞA GİTTİLER
Ziyaretin ardından arabasına bindirdiği köpeğini takip ederek evine götüren Yılmaz, Poli’nin her sabah herkes uyurken erkenden evden çıktığını, mezarlığa gittiğini, hava karardıktan sonra yiyip içerek eve döndüğünü gördü. bahçeden su. Yılmaz, sabah erkenden uyandığında takip ettiği köpeğin tekrar mezarlığa gittiğini görünce çok şaşırdığını ve duygulandığını belirtti.
‘AÇ OLDUĞUNDA EVE GELİR’
Yılmaz, Poli’nin eve ancak acıktığında geldiğini, karnını doyurduktan sonra mezarlığa döndüğünü söyledi. Poli, büyükannemi kaybettikten sonra gün ortasında eve geldi, gitti ve ortasında ortadan kayboldu. Ona yemeğini veriyorum, evden çıkıyor. Evin önünde olmayınca şüphelendim. 52. günün akşamı Mevlid olduğu için kabirleri ziyarete geldim. Baktım Poli mezarın başında yatıyordu. Aramama rağmen gelmedi. Eve sadece karnı açıkta geliyor. Yemeğini yer ve buraya gelir. Geldiğimde köpeği bu halde görünce çok şaşırdım. Büyükannem vefat etmeden önce köpeğe kendisi bakıyordu. Her zaman yatağın yanında durur, evin önünde oturur ve dizlerinin üzerine uzanırdı. Bacaklarının tabanından ayrılamazdı. “Dolayısıyla hayvanların bu kadar sadık olabildiğini gördükten sonra buna bizzat şahit olduğumda çok şaşırdım” dedi.
